WYLEWKA ANHYDRYTOWA CZY CEMENTOWA?

Jastrychy anhydrytowe bardzo szybko osiągają maksymalną wytrzymałość mechaniczną, przez co skraca się czas, po którym możliwe jest uruchomienie ogrzewania podłogowego (dla jastrychów anhydrytowych to minimum 7 dni twardnienia, a przy cementowych 21 dni). Trzeba jednak pamiętać, że przy tych pracach nie jest zalecany pośpiech, lepiej odczekać kilka dni dłużej niż potem wykonywać pracę od nowa. Gdy ogrzewanie uruchomione jest za wcześnie dolne warstwy jastrychu mogą kurczyć się bardziej niż górne, przez co może nastąpić pęknięcie.

Krótszy jest też czas od wylania do wykończenia powierzchni, już po 14 dniach możliwe jest przyklejenie płytek. Należy jednak zwrócić uwagę, że dzieje się tak w sprzyjających warunkach temperatury i wilgotności powietrza. W przypadku wykończenia parkietem czas ten może się wydłużyć do osiągnięcia odpowiedniej wilgotności.

Kolejnym atutem jastrychów anhydrytowych jest dużo mniejszy skurcz w porównaniu z cementowymi, dzięki czemu możliwe jest stosowanie większego pola roboczego, bez dylatacji. Oczywiście nie możemy zapominać o tym, że w każdym pomieszczeniu, a także w przejściach między nimi, powinny znaleźć się dylatacje obwodowe.

Jastrychy anhydrytowe są zdecydowanie łatwiejsze w aplikacji niż cementowe, ponieważ anhydryt ma właściwości samopoziomujące. Samopoziomowanie następuje po jego zawibrowaniu np.: sztangą, a więc jest zdecydowanie prostsze i szybsze. Materiał ten można wylewać przy użyciu zwykłego agregatu tynkarskiego, ponieważ jego konsystencja jest płynna. Wylewać należy do ustalonego poziomu za pomocą poziomnicy laserowej.

Zaletą jest też mniejszy ciężar w porównaniu z jastrychami cementowymi, co ma znaczenie przy aplikacji na stropach.

Jak każdy materiał, wylewki anhydrytowe mają także
minusy, do których przede wszystkim należy brak odporności na wodę, a tym samym na mróz! Dlatego też nie należy zapominać o stosowaniu odpowiednich izolacji podpłytkowych z folii w płynie, w łazienkach, kuchniach czy ubikacjach oraz nie stosować tego produktu na zewnątrz pomieszczeń. Bardzo ważną czynnością, o której nie wszyscy wiedzą, jest starcie mleczka, które powstaje po stwardnieniu anhydrytu. Powstające mleczko (po stwardnieniu jest to jasny pył), ma niską wytrzymałość i przyczepność, czyli każdy klej odspoi się w tym miejscu.

Z powodów błędów wykonawczych wykonane jastrychy nie zawsze mają idealną powierzchnię, zdarza się tak, że trzeba je jeszcze wyrównać. Przy tej czynności należy zwrócić uwagę, aby wylewka samopoziomująca była produkowana na tym samym spoiwie co jastrych, a więc by była anhydrytowa. Niestety, bardzo często zdarza się tak, że anhydryt wyrównywany jest wylewką cementową (jest to możliwe tylko w przypadku odpowiedniego odcięcia podłoża od wylewki poprzez zastosowanie odpowiednich preparatów), co powoduje pękanie i odspojenia tej ostatniej (między innymi ze względu na wysoką chłonność podkładu anhydrytowego).

Jastrychy cementowe, zwane są potocznie wylewkami, choć tak naprawdę nie wylewa się ich. Ze względu na swoją konsystencję (korzystna jest półsucha) jastrychy cementowe najczęściej nakłada się ręcznie i tak samo zaciera. Mechanizacja tych prac jest możliwa tylko przy użyciu mixokreta (nakładanie) i zacieraczek mechanicznych (wygładzanie powierzchni). Często stosuje się rozwiązania mieszane z surowców dostępnych na budowie: piasku, żwiru i cementu. Rozwiązanie takie ma minus – trudno określić wytrzymałość takich podkładów, a zastosowanie nieodpowiedniej jakości kruszywa lub też nieodpowiedniego cementu (cementów jest wiele rodzajów i nie wszystkie nadają się do wykonania podkładu podłogowego) skutkuje niskimi wytrzymałościami, łuszczeniem się wylewki, kruszeniem. Dlatego też, lepiej używać gotowych mieszanek np. przygotowanych przez firmę KREISEL. Jastrychy cementowe są wodo i mrozoodporne, dzięki czemu nie ma obaw przy stosowaniu ich w łazienkach (np. gdy ktoś w takim pomieszczeniu „zapomni” o izolacji podpłytkowej). Z wylewkami cementowymi związane jest ich zbrojenie. Dzięki niemu zwiększamy wytrzymałość jastrychu na zginanie oraz zwiększamy odporność na skurcz, a tym samym uzyskujemy możliwość stosowania większych pól roboczych bez dylatacji. Wykonywanie podkładu podłogowego cementowego to praca ręczna. Na początku należy odpowiednio przygotować podłoże, czyli w zależności od rodzaju podkładu podłogowego: